Prababcia

Wiecie kto to taki Prababcia? To jest wspólna babcia, moja, mamy i taty i jeszcze wielu innych osób, wujków i cioć i moich kuzynów. Tych osób jest tak dużo, że nie mogę zapamiętać ich imion i cały czas pojawia się ktoś nowy. Nasza Prababcia musi mieć bardzo wielkie serce, żeby wszyscy mogli się tam zmieścić. I choć mieszkanie Prababci jest znacznie mniejsze od jej serca to dla wszystkich zawsze jest tam miejsce. Za każdym razem jak jesteśmy w Polsce to jedziemy odwiedzić naszą Prababcię. Ona zawsze na nas czeka i bardzo się cieszy na nasz widok. Prababcia ma najfajniejszy na świecie fotel, który ma specjalne, kolorowe przyciski i można na nim jeździć w górę i w dół. Te przyciski nie działają już najlepiej bo wszystkie dzieci w rodzinie uwielbiają te przejażdżki ale Prababcia jest kochana i zawsze pozwala nam się bawić na swoim fotelu. U Prababci zawsze jest wesoło, są różne smakołyki i ogromne łóżko, po którym można skakać. A ręce Prababci są miękkie i ciepłe i lubię jak mnie głaszczą. Prababcia opowiada dużo ciekawych historii. Mama i tata siedzą wtedy w kuchni i słuchają, a ja biegam w tą i z powrotem i też trochę słucham. W tym roku pokazałam Prababci moje dinozaury i koparkę, a następnym razem opowiem jej wierszyk. Prababcia lubi wierszyki i kocha nas wszystkich, a my kochamy ją. Bo Prababcia, to wielki Skarb. Moja Babcia Prababcia Antonina.