poniedziałek, 31 maja 2010

Cała Ona

Szelmowska

Zawadiacka

Ciekawa świata

Roztańczona

Nieuchwytna

Ciągle w biegu

Zaangażowana

Skupiona

niedziela, 30 maja 2010

Fotelik Jane Rebel 0 - 13 kg

17. Maja 2007 r.

27. Maja 2010 r.

Ale cały czas jeszcze nie przekroczyła magicznych 13 kg, tylko te pasy trochę krótkie... ;-)

sobota, 29 maja 2010

środa, 26 maja 2010

wtorek, 25 maja 2010

Chłopka Małorolna

Wybraliśmy się do ZOO, a właściwie na farmę, która udaje zoo. A może na odwrót... Miejsce zwie się Arka Noego i jest bardzo przyjazne rodzinom i dzieciom. Niestety, co raz mniej przyjazne zwierzętom. Zupełnie jakby trochę się zatracili i zapomnieli kto na Arce powinien być najważniejszy. Mimo wszystko można tam całkiem miło spędzić czas, zwłaszcza gdy ma się rolnicze pasje... Traktory, kombajny, karmienie zwierząt, dojenie krów. Drzemie w tej naszej Dziewczynce jakaś cząstka farmerskiej duszy, jakieś chłopskie korzenie biją na łeb błękit szlacheckiej krwi. Już wcześniej dało nam do myślenia Jej zamiłowanie do gumiaków (o, pardon, kaloszy!), w których mogłaby chodzić przez cały rok, bez względu na pogodę. Na wycieczce zerknęła na żyrafę, obrzuciła spojrzeniem nosorożce i pobiegła karmić kozy. Potem udzieliła nam krótkiej lekcji: jak odróżnić kombajn od ciągnika, a zapytana wieczorem co najbardziej jej sie podobało w zoo, odpowiedziała: traktory. 

 







środa, 19 maja 2010

Wiła wianki...

Pobyt w Polsce to zawsze okazja do sentymentalnych spacerów. Tu się chodziło na jabłka po lekcjah, tam były najlepsze pączki w mieście, gdzieś indziej pierwszy start na rowerze bez bocznych kółek... Szczególnie człowieka bierze na takie wspomnienia, gdy prowadzi za rękę swoją progeniturę w okolice przedszkola, do którego sam chodził. I okazuje się nagle, że córka, czy to urzeczona opowieściami o dzieciństwie rodziców, czy wiedziona instynktem eksplorera odziedziczonym po tacie, ze wszystkich super-placów zabaw najbardziej ukochała ten zardzewiały, będący hitem na początku lat 80.
 - Chodżmy do parku, córko.
- Ee, wolę na ten plac zabaw za domem.
- Ale tamten jest taki... zardzewiały... 
- Tak! Chcę tam! Na zarrrdzewiały!
I od tej pory wycieczki na "zardzewiały" stały się żelaznym punktem każdego dnia urlopu w Polsce. Przy akompaniamencie rzężącej niemiłosiernie karuzeli, wśród mleczy i stokrotek nasze dziecko zmagało się z żelazną konstrukcją made in PRL, a mama kolejny raz dała nura w przeszłość plotąc, jak onegdaj swym lalkom, na tym samym trawniku, wianki z kwiecia podwórkowego. Lalki jednak nie wyrywały nieskończonych wianków z rąk opiekunki. Cóż, pewnie dla tego tak szybko się znudziły...





wtorek, 18 maja 2010

Huśtawka


Nie da się tego opisać nie popadając w banał. Nasza Mała Dziewczynka, jeszcze "niedawno" turlająca się po podłodze na macie edukacyjnej, jeszcze "wczoraj" stawiająca swoje pierwsze kroki, jeszcze "chwilę temu" leciutko popychana przez rodziców na huśtawce dla maluchów, z oparciami i zabezpieczeniami... dziś z rozbiegu wskakuje na "dorosłą" huśtawkę, buja się na stojąco i domaga się "bujania aż do chmur"! Nowy rozdział w życiu Rodziców Trzylatki :-)

sobota, 15 maja 2010

poniedziałek, 10 maja 2010

Chrzciny Idalki

Mamy zaszczyt ogłosić, że 1. Maja 2010 r. zostaliśmy rodzicami kolejnej ślicznej dziewczynki - tym razem Chrzestnymi.
Relacja z tego wydarzenia, w obiektywie Kuby:




Dumny Ojciec. Ojciec Chrzestny.

Z Matką i jednym z Ojców

Z Obiema Matkami

Idalka z Rodzicami Chrzestnymi i Chrzestną Siostrzyczką

Idalka z Rodzicami Chrzestnymi tylko dla siebie

wtorek, 4 maja 2010

3 lata temu o tej porze...

... już wiedzieliśmy, że lada moment zostaniemy rodzicami, choć dalej nie mieliśmy pojęcia, czy na świat przyjdzie chłopiec czy dziewczynka. 3 lata temu o tej porze Antosia szykowała się do podróży w nowy wymiar, a my staraliśmy się być tak gotowi, jak tylko się da, na przyjęcie Małego Tajemniczego Podróżnika. 3 lata temu o tej porze uśmiechaliśmy się na myśl o maleńkim ubranku spakowanym w torbie do szpitala, tak samo jak dziś po męczącym dniu uśmiechamy się na widok małych dżinsów w rozmiarze 104, umorusanych trawą i sokiem z wiśni. 3 lata temu o tej porze zastanawialiśmy się: Jak to będzie??? A dziś już wiemy, że nie ma się nad czym zastanawiać bo szkoda czasu. Lepiej pobiegać boso po trawie, ulepić pociąg z plasteliny, zbudować domek z klocków, wyjadać krem z ciastek i poszukać odpowiedzi na arcyważne pytanie: dlaczego ślimak nie ma nóg???